این درخت توی پارک Mont Royal رو نمی دونم چرا خیلی دوست دارم، انگار یه تیکه از ایرانه.
موسی جان بدید درختی ز نور نار
آن شعله درخت و از آن نارم آرزوست
این درخت توی پارک Mont Royal رو نمی دونم چرا خیلی دوست دارم، انگار یه تیکه از ایرانه.
موسی جان بدید درختی ز نور نار
آن شعله درخت و از آن نارم آرزوست
یه چند روزی میشه که بوی پاییز توی هوای اینجا پیچیده و با هر دمی شادابی ویژه ای به روان آدمی می بخشه – البته آدمای پاییز دوستی مثل من. کاش می شد بوها رو هم با دوربین به تصویر کشید ولی بازم خوبه که می شه رنگ و روی پاییز رو ثبت کرد به ویژه پاییز اینجا که می گن حرف نداره. ولی باید فعلا منتظر موند چون که پاییز اول بوش میاد بعد رونگ و روش. پاییز برای من ویژه ترین فصل ساله. چون روی زمین جاهایی هستن که همیشه بهارن، یعنی همیشه سرسبزی و تر و تازگی بهار رو دارن و هیچ گاه خزان و زمستون رو به چشم نمی بینند. همچنین جاهایی روی زمین هست که همیشه تابستونی یا همیشه زمستونی هستن. جنگل های همیشه سبز استوایی، بیابان های گرم و خشک و قطب ها. ولی هیچ گاه در هیچ جای زمین پاییزی درازتر از 2 یا 3 ماه دیده نمی شه. پس پاییز یه فصل ویژه است. می خواستم عکس بوی پاییز رو اینجا بزارم ولی چون نمی شد به جاش این چند خط رو نوشتم.